Ayten Coşkunoğlu 1931 yılında doğdu. 1953 yılında Ankara Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. Yüksek Lisansını Bryn Mawr College’de tamamladı. Doktora derecesini ise 1967 yılında İstanbul Üniversitesi’nden aldı.
1961’den 1982 yılına kadar İngilizce Hazırlık Birimi’nde ve o zaman “Freshman” diye anılan ve lisans öğrencilerine İngilizce eğitimi veren birimde çalıştı ve Yabancı Diller Yüksek Okulu’nun oluşumu ve gelişimine en başından beri önemli katkılarda bulundu.
1982 yılında Eğitim Fakültesi, Yabancı Diller Eğitimi Bölümü’ne Kurucu Bölüm Başkanı olarak atandı ve Yabancı Diller Eğitimi Bölümü Başkanlığı görevini 1982-1989 yılları arasında başarıyla yürüttü. Prof.Dr. Ayten Coşkunoğlu Bear, emekli olduğu 1998 yılından 2018 yılına kadar bölümün İngiliz Edebiyatı lisansüstü programında ders vermeye devam etti, sayılamayacak kadar çok öğrenci ve akademisyen yetiştirdi.
Prof. Dr. Ayten Coşkunoğlu Bear’ın ODTÜ’nün ilk yıllarından itibaren hem üniversitenin İngilizce eğitimine hem de Beşeri İlimler ve özellikle Edebiyat kanadının oluşumuna ve gelişimine katkılarda bulundu.
Ayten Coşkunoğlu Bear; Karşılaştırmalı Edebiyatın yanı sıra, edebiyat felsefesi, edebiyat-psikoloji ilişkisi, İngiliz romanı, drama ve modern Türk Edebiyatı üzerine çalışmalar yapmıştır.
Ayten Hoca ile doktoraya başladığım ilk dönem roman dersinde tanıştık. Müthiş bilgi birikimi, derse her zaman fotoğraflarla gelmesi, bizlere yani doktoraya yeni başlamış dört öğrencisine karşı sevecen tavırları ve kendine has tarzı ile çok güzel bir dönem yaşattı. Dönem sonunda Joshua Hoca ile sınıfta pasta kesip hem yeni yılı hem de biten dönemi kutlamıştık. Sonraki dönemlerde de açtığı tüm dersleri istisnasız kaçırmamış bir öğrencisi olarak Ayten Hoca ile çok vakit geçirme şansı buldum. Her derste içtiği Türk kahvesi, derse kol kola gidişlerimiz ve evdeki kedileri Tarçın, Samur, Pamuk, Pembiş, Starby ve diğerleri hiç aklımdan çıkmayacak anılardan oldu. Ayten Hoca tebrik kartpostallarını da çok severdi. Joshua Hocamla Ayten Hocama her yılbaşı nostaljik tebrik kartlarından gönderirdim. O kadar zarifti ki, bir hafta sonra mutlaka bir nostaljik tebrik kartıyla cevap verirdi. Ayten hocam ışıklarla uyusun, çok özleyeceğim.
Hoca olmak ders izlencesi, müfredat okul binasıyla kısıtlı tanımlanabilecek bir maharet değil, hoca olmak hayata karşı duruşumuzla örnek insan olmayı gerektiriyor. Modern Diller Bölümündeki arkadaşlarım ve 97 mezunu arkadaşlarımın da sosyal medyadaki paylaşımlarını da göz önünde bulundurarak Ayten Hocamızın bu hoca olmak kavramının hakkını sonuna kadar verdiğini söyleyebilirim. Ayrıca Ayten Hocamız sağlığı elverdiği sürece hayatının son dakikasına kadar da hoca olmanın hakkını vermiştir. Onu nasıl anacağız? Bizi küçük fanuslarımızdan çıkartan hocamız olarak anacağız, bizi dünya edebiyatıyla tanıştıran, vizyonumuzu geliştiren, bakış açımızı değiştiren, sınırlarımızı yıkan hocamız olarak anacağız. İşine tutkuyla bağlı olan, çok çalışkan olan, çalışkanlığını örnek almamız gereken hocamız olarak anacağız.
Çok değerli dostum,kıymetli arkadaşım;KızımDidem'in sevgili hocası olarak tanıdım sizi.Sonra Joshua Bear hocamla bir sergime geldiniz tüm zarafetiniz ve şıklığınızla.Sanırım Yıl 1998 .Dosluğumuz orada başladı ve derinleşerek devam etti. Her görüşmemizde size olan hayranlığım,sevgim artıyordu. Bırlıkte sergiler,galeriler geziyor;sanata,hayata dair güzellikleri paylaşıyorduk. Hayatı,sanatı,insanlığı kavramış bir değerli hocayla geçirilen zamanlar hayat dersi gibiydi.Öylesine güzel ve anlamlı. Sanatımda beni hep yüreklendirdiniz,desteklediniz.Yalnızca sanatta değil;entellektüel birikiminiz,Türkçeye olan hâkimiyetiniz,hayata bakışınız da bana rehber oldu. Hele yüreğinizdeki insan sevgisi,merhametiniz,öğrencilere olan şefkatiniz ve nezaketinizi hiç unutamam. Bırlıkte Cumhuriyet kadını ve Atatürk kızı olmak da size çok yakışıyordu. Zaman zaman da Dünyanın ve Ülkemizin gidişatından konuşur,dertleşirdik. Sevgili Ayten Coşkunoğlu Bear hocam;ebediyete göç ettiğinizi büyük bir teessürle öğrendiğinden beri hayatı sorguluyorum,kendimi sorguluyorum,sizinle paylaştığım o özel anları düşünüyorum ve birlikte daha çok vakit geçirmeliydim diye kendimi suçluyorum.Telefondaki sesiniz kulaklarımda çınlıyor. Hocaların Hocası güzel arkadaşım sizi hiç unutmayacağım.Huzur içinde uyuyun. Joshua hocam kaybınız büyük biliyorum ve acınızı paylaşıyorum .Size sağlıklı uzun ömürler diliyorum. Sonsuz sevgiyle,özlemle. Nezafet Özlütürk
10.12.2020
YILDIZ SİNEM PİRİNÇCİ
Ayten Hoca ile doktoraya başladığım ilk dönem roman dersinde tanıştık. Müthiş bilgi birikimi, derse her zaman fotoğraflarla gelmesi, bizlere yani doktoraya yeni başlamış dört öğrencisine karşı sevecen tavırları ve kendine has tarzı ile çok güzel bir dönem yaşattı. Dönem sonunda Joshua Hoca ile sınıfta pasta kesip hem yeni yılı hem de biten dönemi kutlamıştık. Sonraki dönemlerde de açtığı tüm dersleri istisnasız kaçırmamış bir öğrencisi olarak Ayten Hoca ile çok vakit geçirme şansı buldum. Her derste içtiği Türk kahvesi, derse kol kola gidişlerimiz ve evdeki kedileri Tarçın, Samur, Pamuk, Pembiş, Starby ve diğerleri hiç aklımdan çıkmayacak anılardan oldu. Ayten Hoca tebrik kartpostallarını da çok severdi. Joshua Hocamla Ayten Hocama her yılbaşı nostaljik tebrik kartlarından gönderirdim. O kadar zarifti ki, bir hafta sonra mutlaka bir nostaljik tebrik kartıyla cevap verirdi. Ayten hocam ışıklarla uyusun, çok özleyeceğim.
09.12.2020
Seher Balbay
Hoca olmak ders izlencesi, müfredat okul binasıyla kısıtlı tanımlanabilecek bir maharet değil, hoca olmak hayata karşı duruşumuzla örnek insan olmayı gerektiriyor. Modern Diller Bölümündeki arkadaşlarım ve 97 mezunu arkadaşlarımın da sosyal medyadaki paylaşımlarını da göz önünde bulundurarak Ayten Hocamızın bu hoca olmak kavramının hakkını sonuna kadar verdiğini söyleyebilirim. Ayrıca Ayten Hocamız sağlığı elverdiği sürece hayatının son dakikasına kadar da hoca olmanın hakkını vermiştir. Onu nasıl anacağız? Bizi küçük fanuslarımızdan çıkartan hocamız olarak anacağız, bizi dünya edebiyatıyla tanıştıran, vizyonumuzu geliştiren, bakış açımızı değiştiren, sınırlarımızı yıkan hocamız olarak anacağız. İşine tutkuyla bağlı olan, çok çalışkan olan, çalışkanlığını örnek almamız gereken hocamız olarak anacağız.
08.12.2020
Nezafet Özlütürk
Çok değerli dostum,kıymetli arkadaşım;KızımDidem'in sevgili hocası olarak tanıdım sizi.Sonra Joshua Bear hocamla bir sergime geldiniz tüm zarafetiniz ve şıklığınızla.Sanırım Yıl 1998 .Dosluğumuz orada başladı ve derinleşerek devam etti. Her görüşmemizde size olan hayranlığım,sevgim artıyordu. Bırlıkte sergiler,galeriler geziyor;sanata,hayata dair güzellikleri paylaşıyorduk. Hayatı,sanatı,insanlığı kavramış bir değerli hocayla geçirilen zamanlar hayat dersi gibiydi.Öylesine güzel ve anlamlı. Sanatımda beni hep yüreklendirdiniz,desteklediniz.Yalnızca sanatta değil;entellektüel birikiminiz,Türkçeye olan hâkimiyetiniz,hayata bakışınız da bana rehber oldu. Hele yüreğinizdeki insan sevgisi,merhametiniz,öğrencilere olan şefkatiniz ve nezaketinizi hiç unutamam. Bırlıkte Cumhuriyet kadını ve Atatürk kızı olmak da size çok yakışıyordu. Zaman zaman da Dünyanın ve Ülkemizin gidişatından konuşur,dertleşirdik. Sevgili Ayten Coşkunoğlu Bear hocam;ebediyete göç ettiğinizi büyük bir teessürle öğrendiğinden beri hayatı sorguluyorum,kendimi sorguluyorum,sizinle paylaştığım o özel anları düşünüyorum ve birlikte daha çok vakit geçirmeliydim diye kendimi suçluyorum.Telefondaki sesiniz kulaklarımda çınlıyor. Hocaların Hocası güzel arkadaşım sizi hiç unutmayacağım.Huzur içinde uyuyun. Joshua hocam kaybınız büyük biliyorum ve acınızı paylaşıyorum .Size sağlıklı uzun ömürler diliyorum. Sonsuz sevgiyle,özlemle. Nezafet Özlütürk