Muharrem Timuçin 1941 yılında doğdu. Yüksek lisansını ODTÜ’de tamamladı ve 1964’te asistan olarak göreve başladı. 1966 yılında, Makina Mühendisliği Bölümü öğretim üyeleri Prof. Mustafa Doruk ve Prof. Ariel Taub öncülüğünde kurulan Metalurji Mühendisliği Bölümü’nde üretim metalurjisi alanını geliştirmek misyonuyla, UNESCO bursu ile gittiği ABD’de doktora çalışmasını University of Missouri-Rolla’da, doktora sonrası çalışmasını Pennsylvania State University’de tamamladı.
1970’te ODTÜ’deki görevine döndü ve Rektör Yardımcılığı, Mühendislik Fakültesi Dekan Yardımcılığı, Dekanlığı ve Bölüm Başkanlığı görevlerinde bulundu.
Yöneticilik yaptığı yıllarda ODTÜ Geliştirme Vakfı Okulları kuruldu ve ODTÜ Geliştirme Vakfı Okulları Mütevelli Heyeti Başkanlığı görevini yürüttü.
Hocam dersimize ilk geldiğinde çok şakacı olduğu konuşmasından belliydi. Kimler Elazığ'lı dedi. Biraz durdu eşim Elazığ'lılara yüksek not vermemi istedi dedi. Herkesin eli havada herkes Elazığ'lı. Ne kadar çok Elazığlı varmış dedi. Hep beraber koptuk. Bu kadar Elazığlı beklemiyordum dedi. Dersi çok sevdirirdi. En sevdiğim derslerden biriydi. En yüksek notu da aldım dersti. Allah mekanını cennet etsin. Çok iyi çok şakacı ve mükemmel bir hocamızdı.
I left METU after completing my MS degree in Metallurgical Engineering in end February 1991. A few years later when e-mailing became more common, I started sending New year and bayram wishes to old class mates and my MS supervisor. I managed to get the e-mail of Prof Muharrem Timucin and wished him. He responded back immediately and wrote that he vividly remembers me. I was very much surprised but really appreciate his affection and respect. We kept in touch with each other till his last years. I could not see him when I visited Ankara for the first time after my student days in 2010 as I was slightly late for my lunch rendezvous. But I managed to meet in November 2013 when I was in Turkey again for some business trip. That was my last meeting with him. I was again at METU for alumni get together in 2017 which he did not attend. He later informed me that he was not very well and had to skip the alumni day function and two days later the funeral prayers of Prof Dr. Mustafa Doruk. I really miss him and his ever smiling face. A picture together with him during one of the Spring Festivals has been shared as a remembrance to him. May he keep on smiling on us from the Heavens and may Allah bless him a place among His loved ones. Rest in peace Hoca!
Prof. Dr. Muharrem Timuçin çok değerli büyüğümüzdü. Kendisini Japonya'dan Türkiye'ye dönüp ODTÜ'de göreve başladıktan çok kısa süre sonra 1993 yılında ilk kez tanıdım. O sıralar Japonya'dan getirdiğim biyoseramikleri kendisiyle paylaşmış ve bilgi alış-verişinde bulunmuştuk. Muharrem Hocam çok kısa süre içerisinde Japonların geliştirdiği biyoseramiklerin çok daha niteliklisini üretip çalışmalarımızda kullanmak üzere paylaşmıştı. Geçen yıllar içerisinde farklı biyoseramikleri birlikte geliştirme şansımız oldu. Bu konuda şimdi çoğu öğretim üyesi olan öğrenciler yetiştirdik, kongrelere katıldık, yayınlar yaptık ve kitap bölümleri kaleme aldık. Hocamız en verimli zamanında aramızdan çok erken ayrıldı. Masa üstümde ortak yazar olduğumuz daha pek çok yayında adının yaşayacağı inancıyla kederli ailesine baş sağlığı diliyorum. Yeri doldurulamaz bir değeri ne yazık ki yitirdik. Allah rahmet eylesin. Nur içerisinde yatsın.
ORTA DOĞU TEKNİK ÜNİVERSİTESİ
Halkla İlişkiler Müdürlüğü
Rektörlük Zemin Kat
Üniversiteler Mahallesi, Dumlupınar Bulvarı
No:1 06800 Çankaya Ankara – TÜRKİYE
E-posta: himofis@metu.edu.tr
Tel:+90 312 210 21 38
Faks: + 90 312 210 35 90
© Orta Doğu Teknik Üniversitesi. Tüm hakkı saklıdır.
02.07.2023
Kadir Doğan
Hocam dersimize ilk geldiğinde çok şakacı olduğu konuşmasından belliydi. Kimler Elazığ'lı dedi. Biraz durdu eşim Elazığ'lılara yüksek not vermemi istedi dedi. Herkesin eli havada herkes Elazığ'lı. Ne kadar çok Elazığlı varmış dedi. Hep beraber koptuk. Bu kadar Elazığlı beklemiyordum dedi. Dersi çok sevdirirdi. En sevdiğim derslerden biriydi. En yüksek notu da aldım dersti. Allah mekanını cennet etsin. Çok iyi çok şakacı ve mükemmel bir hocamızdı.
28.04.2022
Khurram Sajjad Khawaja
I left METU after completing my MS degree in Metallurgical Engineering in end February 1991. A few years later when e-mailing became more common, I started sending New year and bayram wishes to old class mates and my MS supervisor. I managed to get the e-mail of Prof Muharrem Timucin and wished him. He responded back immediately and wrote that he vividly remembers me. I was very much surprised but really appreciate his affection and respect. We kept in touch with each other till his last years. I could not see him when I visited Ankara for the first time after my student days in 2010 as I was slightly late for my lunch rendezvous. But I managed to meet in November 2013 when I was in Turkey again for some business trip. That was my last meeting with him. I was again at METU for alumni get together in 2017 which he did not attend. He later informed me that he was not very well and had to skip the alumni day function and two days later the funeral prayers of Prof Dr. Mustafa Doruk. I really miss him and his ever smiling face. A picture together with him during one of the Spring Festivals has been shared as a remembrance to him. May he keep on smiling on us from the Heavens and may Allah bless him a place among His loved ones. Rest in peace Hoca!
30.12.2020
Irem Tumer
Prof. Dr. Muharrem Timuçin çok değerli büyüğümüzdü. Kendisini Japonya'dan Türkiye'ye dönüp ODTÜ'de göreve başladıktan çok kısa süre sonra 1993 yılında ilk kez tanıdım. O sıralar Japonya'dan getirdiğim biyoseramikleri kendisiyle paylaşmış ve bilgi alış-verişinde bulunmuştuk. Muharrem Hocam çok kısa süre içerisinde Japonların geliştirdiği biyoseramiklerin çok daha niteliklisini üretip çalışmalarımızda kullanmak üzere paylaşmıştı. Geçen yıllar içerisinde farklı biyoseramikleri birlikte geliştirme şansımız oldu. Bu konuda şimdi çoğu öğretim üyesi olan öğrenciler yetiştirdik, kongrelere katıldık, yayınlar yaptık ve kitap bölümleri kaleme aldık. Hocamız en verimli zamanında aramızdan çok erken ayrıldı. Masa üstümde ortak yazar olduğumuz daha pek çok yayında adının yaşayacağı inancıyla kederli ailesine baş sağlığı diliyorum. Yeri doldurulamaz bir değeri ne yazık ki yitirdik. Allah rahmet eylesin. Nur içerisinde yatsın.