Prof. Dr. Cahit Çıray 1931 yılında İzmir’de doğdu.
1950 yılında İzmir Atatürk Lisesi’nden, 1955 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi, İnşaat Mühendisliği Fakültesi’nden Yüksek İnşaat Mühendisi olarak mezun oldu. 1956-57 yıllarında askerlik görevini Kore’de 7. Değiştirme Birliği’nin Topçu Taburunda İngilizce Tercümanı Teğmen olarak yaptı. 1957 ile 1960 yılları arasında özel kuruluş ve devlet kurumlarında mühendis olarak çalıştı.
1960 yılında ODTÜ Hidromekanik Laboratuvarında asistan olarak göreve başladı. 1962 yılında Londra’da “Imperial College of Science and Technology”’ye gitti, 1966 yılında Londra Üniversitesi’nden Akışkanlar Mekaniği ve Hidrolik dalında Doktora derecesini aldı. ODTÜ’ye 1966 yılında dönen Çıray, 1975’te Profesör oldu.
1966-1980 yılları arasında ODTÜ İnşaat Mühendisliği Bölümü’nde Akışkanlar Mekaniği ve Hidrolik alanlarında çalıştı ve dersler verdi, bölüm başkanlığını görevini yürüttü. 1981’de Havacılık Mühendisliği Bölümü’nün kurucu bölüm başkanı olan Prof. Dr. Çıray, araştırmalarında türbülanslı akışlar ve türbülans fiziği ile sürekli ilgilendi. 1981-1986 ve 1987-1994 yılları arasında Havacılık Mühendisliği Bölüm Başkanlığı görevini yürüttü.
1985-1988 TÜBİTAK’ta görev yapan Çıray, 1982-1987 tarihleri arasında Hava Kuvvetleri Güçlendirme Vakfı Yönetim Kurulu üyeliği, 1987-1988 yıllarında ise TUSAŞ Yönetim Kurulu Başkanlığı konumlarında bulunmuştur. 1984’ten bu yana MSB İlmi Araştırma Kurulu üyeliğinde bulunmuş, 1991’de bu kurulun başkanı olmuştur.
Prof. Dr. Cahit Çıray 1980’de NATO-AGARD FDP (Fluid Dynamics Panel) üyeliğine gelmiş olup, 1995-1997 yıllarında bu panelin başkanlığını yürütmüştür. NATO-AGARD’ın NATO-RTO’ya dönüşmesini takiben bu defa AVT (Applied Vehicle Technology) panelinde 2007 yılına dek görev almaya devam etmiştir.
1998 yılında ODTÜ’den emekli olan Prof. Çıray, bugüne değin kısmi zamanlı öğretim elemanı olarak Havacılık ve Uzay Mühendisliği Bölümünde ders vermeye ve araştırma yapmaya devam etmiştir. Türkçe olarak yazdığı “Akışkanlar Mekaniğine Giriş” başlıklı 3 ciltlik kitabın yayınlanması 2012 yılında tamamlanmıştır.
Evli ve 2 çocuk babası Prof. Dr. Cahit Çıray arkasında yetiştirdiği yüzlerce öğrenci bırakarak 24.10.2024 tarihinde aramızdan ayrılmıştır.
Cahit Beyi tanımam 1970’lerin ortasına dayanıyor. Yaklaşık 50 yıl olmuş. Kendisinden ders almadım. Amam tanışıklığımız derinleştikçe “hocam” oldu. Çalıştığımız konular birbirlerine yakındı. Sık sık fikir alışverişinde bulunmuşuzdur. Hocamı ilk gördüğüm yer rahmetli Orhan Kural’ın Makina mühendisliği Bölümündeki odasıydı. Cahit hocam Orhan Kural ve/veya rahmetli Suha Selamoğlu ile sohbet etmeye gelirdi. Odalarındaki tahtaların bir köşesine baş aşağı atılmış bir imza geldiğini belirlerdi. İlk birlikte çalıştığımız konu Havacılık Bölümünün kurulmasıydı. Bu süreçte Orhan Kural ile beraber kendisine yardımcı olmaya çalışmıştık. Cahit hocanın bitmez tükenmez enerjisine bu süreçte şahit olmuştuk. Kendisine yetişmek imkansızdı. Problemlere çözüm önermekle ve çözmekle mutlu oluyordu. Resmi veya özel toplantılarda aklından geçenleri dobra dobra dile getirmesi, hatta hareketleriyle göstermesi bizleri şaşırtırken takdir duygularımızı kamçılardı. Anlaşamadığımız konular olurdu ama tartışarak bir sonuca varmak her zaman mümkündü. Ülkemizin çağdaş insan kaynağını yetiştirmek için en üst düzeyde verdiği çaba son nefesine kadar devam etti. Hocamız bu isteğini fazlasıyla yerine getirdiğinden ve bundan dolayı mutlu olduğundan eminim. Ban de hem yurt içinde hem de yurt dışında birlikte yaptığımız çalışmalardaki paylaşımlarımızı mutlulukla hatırlayacağım. 2000’li yıllarda benim de katıldığım SALI yemeklerinde tartıştığımız bilimsel, teknolojik ve siyasal konuları hatırlıyorum. Cahit hocamın katkısı hep düşündürücü olurdu. Bu geleneğe katılım şimdilerde genişledi. Cahit hocamın katıldığı yemeklerdeki sohbete verdiği katkıları hiç unutmayacağım. Son yıllarda sık sık telefonda birbirimizi arayıp dertleştiğimiz olurdu. Bu konuşmaları iple çekerdim. Sonra konuşmalarda kesildi… Ülkemize çok değerli katkıları olmuş hocamızı, arkadaşımı kaybetmenin büyük üzüntüsü içindeyim. Ruhu şad olsun. Toprağı bol olsun. Sevgili eşi Oya hanıma ve oğulları Nadir ve Süleyman’a baş sağlığı ve sabır diliyorum.
ORTA DOĞU TEKNİK ÜNİVERSİTESİ
Halkla İlişkiler Müdürlüğü
Rektörlük Zemin Kat
Üniversiteler Mahallesi, Dumlupınar Bulvarı
No:1 06800 Çankaya Ankara – TÜRKİYE
E-posta: himofis@metu.edu.tr
Tel:+90 312 210 21 38
Faks: + 90 312 210 35 90
© Orta Doğu Teknik Üniversitesi. Tüm hakkı saklıdır.
18.11.2024
Ahmet Şevket Üçer
Cahit Beyi tanımam 1970’lerin ortasına dayanıyor. Yaklaşık 50 yıl olmuş. Kendisinden ders almadım. Amam tanışıklığımız derinleştikçe “hocam” oldu. Çalıştığımız konular birbirlerine yakındı. Sık sık fikir alışverişinde bulunmuşuzdur. Hocamı ilk gördüğüm yer rahmetli Orhan Kural’ın Makina mühendisliği Bölümündeki odasıydı. Cahit hocam Orhan Kural ve/veya rahmetli Suha Selamoğlu ile sohbet etmeye gelirdi. Odalarındaki tahtaların bir köşesine baş aşağı atılmış bir imza geldiğini belirlerdi. İlk birlikte çalıştığımız konu Havacılık Bölümünün kurulmasıydı. Bu süreçte Orhan Kural ile beraber kendisine yardımcı olmaya çalışmıştık. Cahit hocanın bitmez tükenmez enerjisine bu süreçte şahit olmuştuk. Kendisine yetişmek imkansızdı. Problemlere çözüm önermekle ve çözmekle mutlu oluyordu. Resmi veya özel toplantılarda aklından geçenleri dobra dobra dile getirmesi, hatta hareketleriyle göstermesi bizleri şaşırtırken takdir duygularımızı kamçılardı. Anlaşamadığımız konular olurdu ama tartışarak bir sonuca varmak her zaman mümkündü. Ülkemizin çağdaş insan kaynağını yetiştirmek için en üst düzeyde verdiği çaba son nefesine kadar devam etti. Hocamız bu isteğini fazlasıyla yerine getirdiğinden ve bundan dolayı mutlu olduğundan eminim. Ban de hem yurt içinde hem de yurt dışında birlikte yaptığımız çalışmalardaki paylaşımlarımızı mutlulukla hatırlayacağım. 2000’li yıllarda benim de katıldığım SALI yemeklerinde tartıştığımız bilimsel, teknolojik ve siyasal konuları hatırlıyorum. Cahit hocamın katkısı hep düşündürücü olurdu. Bu geleneğe katılım şimdilerde genişledi. Cahit hocamın katıldığı yemeklerdeki sohbete verdiği katkıları hiç unutmayacağım. Son yıllarda sık sık telefonda birbirimizi arayıp dertleştiğimiz olurdu. Bu konuşmaları iple çekerdim. Sonra konuşmalarda kesildi… Ülkemize çok değerli katkıları olmuş hocamızı, arkadaşımı kaybetmenin büyük üzüntüsü içindeyim. Ruhu şad olsun. Toprağı bol olsun. Sevgili eşi Oya hanıma ve oğulları Nadir ve Süleyman’a baş sağlığı ve sabır diliyorum.